Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

Ποίηση Ιωάννου Πολέμη



Ο Ιωάννης Πολέμης ήταν ο αγαπημένος ποιητής των αρχών του 20ου αιώνος. Αρκετοί τον συνέκριναν με τον Παλαμά. Είναι όντως καλός χειριστής του έμμετρου λόγου, οι συγκρίσεις όμως με τον ηγέτη της αθηναϊκής σχολής είναι εις βάρος του κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Εδώ μερικοί στίχοι από το παλιό βιολί για να τον γνωρίσουν και οι νεότεροι

Παλιό βιολί
Άκουσε τ΄ απόκοσμο το παλιό βιολί
μέσα στη νυχτερινή σιγαλιά του Απρίλη
στο παλιό κουφάρι του μια ψυχή λαλεί
με τ΄ αχνά κι' απάρθενα της αγάπης χείλη.

Και τ' αηδόνι τ' άγρυπνο και το ζηλευτό
ζήλεψε κι εσώπασε κι έσκυψε κι εστάθη
για να δει περήφανο τι πουλί ειν' αυτό
που τα λέει γλυκύτερα της καρδιάς τα πάθη.

Ως κι ο γκιώνης τ' άχαρο, το δειλό πουλί,
με λαχτάρ' απόκρυφη τα φτερά τινάζει
και σωπαίνει ακούγοντας το παλιό βιολί,
για να μάθει ο δύστυχος πως ν` αναστενάζει.

Τι κι αν τρώει το ξύλο του το σαράκι; τι
κι αν περνούν αγύριστοι χρόνοι κι άλλοι χρόνοι;
Πιο γλυκιά και πιο όμορφη και πιο δυνατή
η φωνή του γίνεται, όσο αυτό παλιώνει.

Ειμ` εγώ τ' απόκοσμο το παλιό βιολί
μέσα στη νυχτερινή σιγαλιά του Απρίλη
στο παλιό κουφάρι μου μια ψυχή λαλεί
με της πρώτης νιότης μου τα δροσάτα χείλη.

Τι κι αν τρώει τα σπλάχνα μου το σαράκι; τι
κι αν βαδίζω αγύριστα χρόνο με τον χρόνο;
Πιο γλυκιά πιο όμορφη και πιο δυνατή
γίνεται η αγάπη μου, όσο εγώ παλιώνω.

3 σχόλια:

  1. Σίγουρα πρόκειται για ένα από τα καλύτερα ποιήματά του και πρόκειται για έναν άριστο χειριστή του λόγου. Δεν είναι ο μοναδικός ξεχασμένο οιητής που υπάρχει στην Ελλάδα, δυστυχώς αυτή η χώρα σκοτώνει τα άξια τέκνα της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρόνια ρομαντισμού και φυματίωσης, μεγάλης ιδέας τροφοδότρας ζωής και των μυστικών του βάλτου της ελονοσίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Νέαρχε,

    Απορία: αφού Μάνος, Αβραμόπουλος, Σαμαράς και Τσοβόλας διέψευσαν, τότε ποιος πήρε τις 870 χιλιάδες από Siemens τον Δεκέμβριο του 2000? Λες να είναι ο Στελάρας?...

    Με εκτίμηση
    Παρρησία

    ΑπάντησηΔιαγραφή