Διάλειμα με λίγους στίχους

Δεν ξέρω γιατί σήμερα μου ήρθε να καβαλήσω τον Πήγασο. Και μιας δεν είμαι ικανός να γράψω ο ίδιος στίχους είπαν να κλέψω μερικούς και μάλιστα όχι από ορθόδοξο ποιητή αλλά από συγγραφέα πού είναι γνωστός για τις επιδόσεις στην πεζογραφία. Τον Νίκο Δήμου

Ο γέροντας ζητάει παράταση

Ο ερωτευμένος γέροντας

γελοίος στους άλλους, αλλά ευτυχισμένος,

κρατάει στα δάχτυλα

αφή νεότητας

και ονειρεύεται άλλη μία ζωή.

Ο ερωτευμένος γέροντας

ευσυγκίνητος βουρκώνει

με το τίποτα:

το αγκαθωτό τρίχωμα

στην μικρή μασχάλη.

Ο ερωτευμένος γέροντας

δεν είναι πια γέρος – αλλά γερός.

Νιώθει να φουσκώνει το στήθος του,

σαν αερόστατο ανεβαίνει,

βλέπει την ζωή του από ψηλά: λίγη.

Απαιτεί χρόνο.

Ο ερωτευμένος γέροντας

ζητάει από τον διαιτητή

να κρατήσει καθυστέρηση.

Να του δώσει ευκαιρία

για παράταση.

Και ίσως τότε κερδίσει στα πέναλτι.