Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

Η Ξανθούλα

Τὴν εἶδα τὴν Ξανθούλα,
τὴν εἶδα ψὲς ἀργά,
ποὺ μπῆκε στὴ βαρκούλα,
νὰ πάει στὴν ξενητιά.

Ἐφούσκωνε τ᾿ ἀέρι
λευκότατα πανιά,
ὡσὰν τὸ περιστέρι
ποὺ ἁπλώνει τὰ φτερά.

Ἐστέκονταν οἱ φίλοι
μὲ λύπη, μὲ χαρά,
καὶ αὐτὴ μὲ τὸ μαντήλι
τοὺς ἀποχαιρετᾶ.

Καὶ τὸ χαιρετισμό της
ἐστάθηκα νὰ ἰδῶ,
ὥσπου ἡ πολλὴ μακρότης
μοῦ τὄκρυψε κι αὐτό.

Σ᾿ ὀλίγο σ᾿ ὀλιγάκι
δὲν ἤξερα νὰ πῶ,
ἂν ἔβλεπα πανάκι,
ἢ τοῦ πελάγου ἀφρό.

Καὶ ἀφοῦ πανί, μαντήλι,
ἐχάθη στὸ νερό,
ἐδάκρυσαν οἱ φίλοι,
ἐδάκρυσα κι ἐγώ.
Δ Σολωμός

2 σχόλια:

  1. Δεν ξέρω αν η ανάρτηση παραπέμπει στην καινούρια μας υπουργό. Έτσι ή αλλιώς, είναι ένα πολύ όμορφο ποίημα και τραγούδι. Μια πολύ καλή εκτέλεσή του είναι αυτή με τους Melos Brass, ένα κουιντέτο χάλκινων πνευστών από Επτανήσιους μουσικούς. Αν τη βρείτε, ακούστε την.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ δεν υποκρύπτει κανένα συνειρμό απλώς επειδή παρά την απλότητα του μου αρέσει ιδιαίτερα το δημοσιεύω. Ευχαριστώ για τις πληροφορίες σου Μαρία, νομίζω ότι θα μου φανούν χρήσιμες

    ΑπάντησηΔιαγραφή