Στις 21 Μαρτίου είχα αναρτήσει ανακοίνωση με τίτλο "Ένας μικρός , μα πολύ μικρός Ναπολέων" σατυρίζοντας την όλη συμπεριφορά του τότε υπουργού κ Σάββα Τσιτουρίδη. Ομολογώ ότι έσφαλα ο κ Τσιτουρίδης και στόχους ήξερε να βάζει και στρατηγική είχε για την εκπλήρωση τους. Το κοινό με τον μεγάλο στρατηλάτη ήταν ο σωματότυπος και η ατέλειωτη οίηση που δεν τον εγκατέλιωε ούτε την ημέρα της άδοξης πτώσης του. Δές συνέντευξη του στο Βήμα της Κυριακής (29-4-2007). Εκείνο που με στενοχωρεί είναι το ότι αποπέμφθη για το έλλασον και όχι για το μείζον. Έφυγε για μια πιθανή συμμετοχή συνεργάτου του στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και όχι για το ξεπούλημα της περιουσίας των Ταμείων. Αυτά έχει η πρωθυπουργική δημοκρατία κ Σάββα μου ή μήπως διαφωνείτε; Νομίζω ότι σας προστάτεψε πολιτικά
Δευτέρα 30 Απριλίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
Ε, τι να γίνει. Οταν του δίνατε τον τίτλο του Ναπολέοντα η τιμή εμπεριέχει και το Βατερλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Οσκαρ Γουάϊλντ τελειώνει το ποίημά του Ave Imperatrix (οπου Αυτοκράτειρα νοείται η Αλβιών) με τους στίχους
Yet when this fiery web is spun,
Her watchmen shall descry from far
The young Republic like a sun
Rise from these crimson seas of war.
ειναι αρκετά αισιόδοξο, ίσως παράταιρα τόσο γιά σήμερα, αλλά Πρωτομαγιά είναι, ας υπάρξει και κάτι αισιόδοξο