Κυριακή 31 Μαΐου 2009

E-Δράση: Το σχόλιο των ημερών

E-Δράση: Το σχόλιο των ημερών

Η γελοιογραφία του Σαββατοκύριακου



Από τον Ελεύθερο Τύπο

Ο Στέφανος Μάνος στο tvxs.gr


Ο Στέφανος Μάνος έδωσε συνέντευξη στο tvxs (τηλεόραση Κούλογλου ). Αν θέλει κανείς να την παρακολουθήσει ας κάνει κλικ εδώ

Σάββατο 30 Μαΐου 2009

"Πειρατές" σαλπάρουν για την Ευρωβουλή

Διαβάζω στην Καθημερινή της Παρασκευής ένα άρθρο της Λίνας Γιάνναρου για το κόμμα των πειρατών που είναι η Τέταρτη δύναμη στην Σουηδία και πραγματικά ζηλεύω τους Σουηδούς που σαφώς επιθυμούν νομιμοποίηση της ιντερνετικής πειρατείας. Ας δούμε τι λέει

"Αν η χώρα μας νομίζει ότι κρύβει στο μανίκι της την «έκπληξη» των επερχόμενων ευρωεκλογών λόγω της εισόδου στο προσκήνιο των Οικολόγων - Πρασίνων, πλανάται οικτρά. Εάν κοιτάξουμε λίγο βόρεια (όχι εκεί, πιο βόρεια, ναι εκεί όπου η όποια άνοδος του κόμματος των Οικολόγων - Πρασίνων είναι old news), θα αντικρίσουμε μια πραγματικά εκλογική έκπληξη. Στη Σουηδία, δεν αποκλείεται τέταρτο κόμμα -και με δύο έδρες στην Ευρωβουλή- να βγουν οι... Πειρατές.

Οχι ότι το Πειρατικό Κόμμα της Σουηδίας περιμένει την 7η Ιουνίου για να «διεμβολίσει» το ευρωπαϊκό κατεστημένο. Το έχει ήδη κάνει. Με το τρίπτυχο «Κάτω το copyright, κάτω οι πατέντες, ζήτω η προστασία της ιδιωτικότητας στο Ιντερνετ», το PiratPartiet, όπως ονομάζεται στα σουηδικά, έχει κατορθώσει να κλέψει τις καρδιές του σημαντικότερου και σφριγηλότερου τμήματος του εκλογικού σώματος, εντός και εκτός Σκανδιναβίας: των νέων. Των νέων - νέων. Εκείνων που δεν ξέρουν τι θα πει δισκάδικο και βιντεοκλάμπ, που δεν έχουν αγοράσει ποτέ λογισμικό ηλεκτρονικών υπολογιστών, που εν τέλει δεν βρίσκουν τίποτα κακό στο να ανταλλάσσουν γρήγορα, εύκολα και δωρεάν τα αρχεία τους. Των «δηλαδή-εσείς-πώς-το-κάνατε-πριν;» νέων.

Μορφή κινήματος

Δεν είναι τυχαίο ότι, μέσα σε μόλις τρία χρόνια ύπαρξής του, το Πειρατικό Κόμμα μετράει πάνω από 40.000 μέλη (εγγράφει πάνω από 3.000 καθημερινά), ενώ η νεολαία του είναι η πολυπληθέστερη στη χώρα: 16.000 παλλόμενα κορμιά της γενιάς του download. Ηδη, ημιαυτόνομα «παραρτήματα» του κόμματος έχουν δημιουργηθεί σε Πολωνία, Αυστρία, Ισπανία, Γερμανία - και έπεται συνέχεια...

Τη δημιουργία του κόμματος πυροδότησε η ψήφιση ενός νόμου στη Σουηδία που ποινικοποιούσε τις ανταλλαγές αρχείων (μουσική, βίντεο, προγράμματα) μέσα από δίκτυα P2P (peer to peer), με στόχο την «προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών». (Σημειώνεται ότι ένας στους δέκα στη Σουηδία χρησιμοποιεί αυτά τα δίκτυα.) Ηδη, η χώρα ένιωθε υπερήφανη γιατί είχε «γεννήσει» το Pirate Bay, έναν από τους δημοφιλέστερους χώρους ανταλλαγής torrent (έχει καταγράψει και 25 εκατομμύρια επισκέπτες σε μία ημέρα). Ηταν λοιπόν οι «εγκέφαλοι» του συγκεκριμένου ιστοτόπου, μαζί με τα μέλη της μη κυβερνητικής οργάνωσης για τα πνευματικά δικαιώματα PiratByran που αποφάσισαν να «απαντήσουν» στο νόμο στη γλώσσα που καταλαβαίνει: την κοινοβουλευτική. Κάπως έτσι, στις εκλογές του 2006 το νεοσύστατο PiratPartiet των μόλις 3.000 μελών τότε, έλαβε το 0,63% των ψήφων. Αυτά που πρέσβευε ήταν απλά: να αλλάξουν οι νόμοι γύρω από τα πνευματικά δικαιώματα - το copyright να έχει 5ετή και όχι 75ετή διάρκεια για εμπορική χρήση και η μη κερδοσκοπική χρήση του να είναι ελεύθερη από την πρώτη ημέρα της κυκλοφορίας του νέου δίσκου ή της νέας ταινίας. Να καταργηθούν οι πατέντες στα φάρμακα, ώστε οι νέες ανακαλύψεις να μπορούν να χρησιμοποιούνται άμεσα από όλους. Και να υπάρχει μεγαλύτερος σεβασμός στα προσωπικά δεδομένα και την ιδιωτικότητα που, στη μετά την 11η Σεπτεμβρίου εποχή, καθημερινά φαίνεται να λεηλατούνται.

Υψηλή δημοτικότητα

Η απόφαση, τον περασμένο Απρίλιο, του σουηδικού δικαστηρίου να καταδικάσει τους τρεις νεαρούς συνιδρυτές τού Pirate Bay σε ένα χρόνο φυλάκιση και πρόστιμο 2,7 εκατ. ευρώ για παραβίαση του νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων, κυριολεκτικά εκτόξευσε στα ύψη τη δημοτικότητα του Πειρατικού Κόμματος, εξοργίζοντας την εκλογική του βάση. Μεταξύ των μηνυτών του site ήταν ορισμένα από τα πιο ηχηρά ονόματα της βιομηχανίας του θεάματος, όπως η Warner Bros, η Fox Movies, η Sony Music κ. ά. και, όπως αναμενόταν, η δικαστική διαμάχη παρομοιάστηκε με σύγκρουση μεταξύ ισχυρών και καταπιεσμένων. Φυσικά, το Pirate Bay ουδέποτε έκλεισε, η έφεση έχει ήδη ασκηθεί (άλλωστε αποκαλύφθηκε ότι ένας από τους δικαστές ήταν και μέλος ένωσης για την προστασία των συγγραφικών δικαιωμάτων), ενώ τη συσπείρωση του PiratPartiet θα τη ζήλευαν πολλοί. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση, το 5% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι θα ψηφίσουν τους Πειρατές, όταν δεν χρειάζονται παρά ένα 4% για να μπουν στην Ευρωβουλή. Όπως γράφτηκε στο Pirate Bay, την ημέρα της ανακοίνωσης της απόφασης του δικαστηρίου, «όπως σε όλες τις καλές ταινίες του Χόλιγουντ, οι ήρωες χάνουν στην αρχή, αλλά κερδίζουν μια επική νίκη στο τέλος».

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Ιεροί Κανόνες και νόμοι της Πολιτείας

Ο μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ Ιερόθεος σχολιάζει στο Βήμα της Παρελθούσης Κυριακής το σκάνδαλο του πρώην Αττικής και νυν μοναχού Παντελεήμονος Μπεζενίτη. Δεν είμαι ειδικός περί το θέμα, αλλά επειδή μου άρεσε ιδιαίτερα το αναδημοσιεύω εδώ. Ελπίζω να είναι χρήσιμο και για άλλους

Η υπόθεση του πρώην Μητροπολίτου Αττικής Παντελεήμονος απετέλεσε μια κρίση για την Εκκλησία, τουλάχιστον εδώ και μία επταετία. Για το θέμα αυτό εξεδόθησαν τρεις αποφάσεις από την Ιερά Σύνοδο, ήτοι η έκπτωση από της θέσεως του Μητροπολίτου Αττικής (Αύγουστος 2005), η αναστολή κάθε περαιτέρω δίωξης (Μάρτιος 2009) και η διαπιστωτική πράξη καθαίρεσης, ύστερα από την αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου (Μάιος 2009).

Η τελευταία απόφαση δημιούργησε σοβαρή συζήτηση, επειδή προκλήθηκε καθαίρεση από το αρχιερατικό αξίωμα κατά τις διατάξεις του άρθρου 160 του νόμου 5383/1932 από το Πρωτοβάθμιο για Αρχιερείς Δικαστήριο «άνευ ετέρας τινός διαδικασίας», οπότε ετέθη θέμα κατά πόσον η Εκκλησία θα πρέπει να κυβερνάται σύμφωνα με τους ιερούς Κανόνες ή τους νόμους της Πολιτείας.

Θεωρώ ότι η Εκκλησία πρέπει να ρυθμίζη τα του οίκου της σύμφωνα με τους ιερούς Κανόνες και προς την κατεύθυνση αυτή πρέπει να προσδιορισθούν οι περαιτέρω ενέργειές της. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να κρίνη τους Κληρικούς της βάσει των ιερών Κανόνων των Τοπικών και Οικουμενικών Συνόδων. Η τήρηση, όμως, των ιερών Κανόνων δεν είναι μια απλή υπόθεση και ένας «συνθηματικός» λόγος.

Στη συνέχεια θα τεθούν μερικά από τα πολλά ενδιαφέροντα σημεία προς περαιτέρω διερεύνηση.

1. Οι ιεροί Κανόνες δεν είναι νομικά κείμενα, παρά την νομοτεχνική τους διατύπωση, αλλά εκκλησιαστικά κείμενα που συνδέονται στενά με τα δόγματα-όρους και αποβλέπουν στην ενότητα της Εκκλησίας και την έκφραση του εκκλησιαστικού φρονήματος. Μόνον όταν συνδέσουμε τους Κανόνες με τον σκοπό των δογμάτων μπορούμε να τους ερμηνεύσουμε σωστά· διαφορετικά, τους παρερμηνεύουμε.

2. Η επίκληση των ιερών Κανόνων δεν μπορεί να είναι επιλεκτική και αποσπασματική. Δεν είναι δυνατόν να παραβαίνονται οι ιεροί Κανόνες, όταν προσκρούουν σε προσωπικά πάθη και σε προσωπικές επιλογές, και να τους επικαλούμαστε, όταν θέλουμε να ελέγξουμε αυτούς που είναι αντίθετοι στις απόψεις μας. Η όλη εκκλησιαστική ζωή πρέπει να ρυθμίζεται βάσει του γράμματος και ιδιαιτέρως του «πνεύματος» των ιερών Κανόνων.

Επί πλέον η δικαστική κρίση για Αρχιερείς δεν πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τον τρόπο της εκλογής τους. Λέγεται αυτό γιατί πολλές φορές ενεργούμε κατά κοσμικό τρόπο στις εκλογές των Αρχιερέων και στη συνέχεια ή αμνηστεύουμε αντικανονικές ενέργειές τους ή κοπτόμαστε για την τήρηση των κανόνων, για να καλύψουμε διάφορες αντιεκκλησιαστικές πράξεις.

3. Οι ιεροί Κανόνες διακρίνονται από σεβασμό στο χάρισμα της Ιερωσύνης, όπως φαίνεται και στις ευχές της χειροτονίας, αλλά και από πνεύμα φιλανθρωπίας στους αμαρτάνοντες, όταν οι πράξεις τους δεν είναι καθαιρετικές της Ιερωσύνης. Αυτό σημαίνει ότι η λεγόμενη φιλανθρωπία δεν μπορεί να λειτουργή ανεξάρτητα από την αξία του χαρίσματος της Ιερωσύνης. Η προτροπή του Αποστόλου Παύλου « μη αμέλει του εν σοι χαρίσματος, ο εδόθη σοι διά προφητείας μετά επιθέσεως των χειρών του πρεσβυτερίου » (Α Τιμ. δ, 14) είναι χαρακτηριστική.

Για να μπορέση, όμως, κανείς να ισορροπήση τα πράγματα, μεταξύ χαρίσματος της Ιερωσύνης και φιλανθρωπίας, και να αντιληφθή το «πνεύμα» των ιερών Κανόνων, πρέπει ο ίδιος να έχη το χάρισμα των Πατέρων που τους θέσπισαν, να είναι και ως προς τον τρόπο «μέτοχος» των Αποστόλων και όχι μόνον «διάδοχος των θρόνων» τους. Αυτή είναι η αληθινή εκκλησιολογία και η έλλειψή της αποτελεί το μεγαλύτερο θεολογικό πρόβλημα στη σύγχρονη Εκκλησία.

4. Βέβαια, πρέπει να ενεργούμε κατά τους ιερούς Κανόνες. Αλλά όταν αρνούμαστε ή αδιαφορούμε να κρίνουμε εμείς βάσει των ιερών Κανόνων στον κατάλληλο καιρό, και κατά συνέπεια δημιουργούνται πολλά «εκκλησιαστικά καρκινώματα», δεν μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε όταν επεμβαίνη η Πολιτεία για να διασφαλίση ακόμη και το κοινό περί δικαίου αίσθημα και αυτού του εκκλησιαστικού πληρώματος. Ο Θεός ενεργεί ποικιλοτρόπως.

5. Απαιτείται τροποποίηση των αντικανονικών διατάξεων του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος και του τρόπου λειτουργίας των Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων. Δεν πρέπει να αμνηστεύουμε τις αντικανονικές διατάξεις που έχουν οι εκκλησιαστικοί αυτοί νόμοι, από τον υπαρκτό ή ανύπαρκτο φόβο της μη διαταράξεως των σχέσεων μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας.

Επί τέλους, ας ζητήσουμε ή ας δεχθούμε από την Πολιτεία να λειτουργή η Εκκλησία κατά το κανονικό δίκαιο, χωρίς να μας διακατέχη το σύνδρομο του φόβου έναντι της Πολιτείας. Παράλληλα, ας ενεργούμε εμείς οι Κληρικοί και ιδίως οι Επίσκοποι βάσει των ιερών Κανόνων σε όλα τα επίπεδα της εκκλησιαστικής ζωής, για να μη φοβόμαστε την παρέμβαση της Πολιτείας.

Πολλοί επισημαίνουν ότι θα πρέπει να γίνουν αλλαγές στον τρόπο αποδόσεως της δικαιοσύνης στους Κληρικούς. Θεωρώ ότι θα πρέπει να ψηφισθή ένας νόμος από την Πολιτεία με πρόταση της Εκκλησίας, που θα δίνη την αρμοδιότητα στην Εκκλησία να δικάζη τους Κληρικούς της, όταν διαπράττουν κανονικά παραπτώματα, κατά το δικό της κανονικό δίκαιο.

Στο παρελθόν παρατηρήθηκαν διάφορες πρωτοβουλίες από εκκλησιαστικούς, πολιτικούς και νομικούς κύκλους στο θέμα αυτό, που όμως δεν ευοδώθηκαν. Είναι καλό να ερευνηθούν τα αίτια της αποτυχίας των προσπαθειών αυτών και να τεθούν σε σωστά πλαίσια οι επόμενες κινήσεις μας, που θα λειτουργήσουν προς την ευκρινέστερη οριοθέτηση των σχέσεων εκκλησιαστικής και πολιτικής διοίκησης για να μη παρατηρούνται εκατέρωθεν εμπλοκές.

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Χωρίς λόγια


Χωρίς λόγια όπως και στις γελοιογραφίες από το Lancet Infectious Diseases με θέμα την παλαιοπαθολογία και τους molecular archaeologists σε άρθρο με τίτλο "The future of history"

Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

O tempora o mores

Διαβάζω στο σημερινό Βήμα
"Ενα χαστούκι είναι αυτό που αξίζει στη σπάταλη γυναίκα, αν έχει την ατυχία να ζει στη Σαουδική Αραβία. Κατά την άποψη του δικαστή Χαμάντ αλ Ραζίν, ο οποίος μίλησε πρόσφατα σε σεμινάριο για την ενδοοικογενειακή βία, « αν κάποιος δώσει στη σύζυγό του 235 ευρώ κι εκείνη ξοδέψει τα 176 ευρώ για να αγοράσει σινιέ αμπάγια ( σ.σ.: το μαύρο κάλυμμα που φορούν οι γυναίκες) από ακριβή μπουτίκ, ε,τότε θα φταίει ο άνθρωπος αυτός αν τη χαστουκίσει;» διερωτήθηκε. Οι γυναίκες στο ακροατήριο αγανάκτησαν και διαμαρτυρήθηκαν εντόνως, ενώ δημιουργήθηκε πανδαιμόνιο όταν κατάλαβαν ότι ο άνδρας που είχε μιλήσει ήταν δικαστής. Εκείνος δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι απλώς επιχείρησε να εξηγήσει το φαινόμενο της αύξησης της βίας".
Φεμινισμός ρε παιδί μου!!! Εσείς τι λέτε