Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

Liquid days: Καθένας στο είδος του...

Liquid days: Καθένας στο είδος του...

Και ο Λουμίδης στους καφέδες που έλεγαν και οι παλιότεροι

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Σαν σήμερα


1822 - Γέννηση του Λουί Παστέρ, Γάλλου επιστήμονα,χημικού και πατέρα της σύγχρονης μικροβιολογίας. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τον Λουί Παστέρ κάνετε κλικ εδώ και εδώ

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Νέα επιδημία του ιού Έμπολα

Νέα επιδημία του ιού Έμπολα έχει ξεσπάσει στην κεντρική Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔ Κονγκό), προκαλώντας το θάνατο 9 ανθρώπων, ενώ οι ασθενείς από τον ιό ανέρχονται σε 21, μετέδωσε σήμερα ο ραδιοσταθμός Οκάπι, επικαλούμενος τον υπουργό Υγείας της ΛΔ Κονγκό Ογκουστίν Μοπίπι. Επιδημία του ιού αυτού, ο οποίος προκαλεί το θάνατο σε 50-90% των κρουσμάτων, έχει ξεσπάσει άλλες τρεις φορές στη χώρα αυτή.

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

Σαν σήμερα

Στο Χεδιβικό βασιλικό θέατρο (όπερα) του Καΐρου παίζεται για πρώτη φορά η όπερα «Αΐντα» το 1871.
Ας ακούσουμε ένα κομμάτι από το 2ο μέρος

Προσθήκη links στο ιστολόγιο μου

Όσοι με παρακολουθούν τακτικά θα διαπίστωσαν ίσως ότι τελευταία υπήρξε μιά κινητικότητα όσο αφορά τους συνδέσμους μου που ταξινομούνται κάτω από τον τίτλο Αγαπημένα. Πολλοί πήραν την άγουσα προς τον κάλαθο των αχρήστων είτε γιατί δεν με εμπνέουν πια, είτε γιατί διαφωνώ με τις εκφραζόμενες απόψεις ή ακόμη χειρότερο γιατί έγιναν ιδιαίτερα προκλητικοί. Μπήκαν καινούργιοι,δηλαδή οι αναγνώστες τούτης της σελίδας πού κατά σύμπτωση είναι συνάδελφοι και σχετικά νέοι στο blogging, όχι από υποχρέωση αλλά γιατί είχαν πράγματα να πουν και γιατί οι ιστοτόποι τους ήταν αισθητικά ιδιαίτερα καλοί. Μπήκε ακόμη και κάποιος άγνωστος σε μένα ιστολόγος πού ονομάζεται vivanta, όχι γιατί συμφωνώ με τις απόψεις του αλλά για τα πολύ έξυπνα σχόλια που κάνει με το ευρηματικό φωτομοντάζ. Έπεσα τυχαία απάνω του, σε αρκετά σχόλια του νομίζω ότι είναι οξύς παρ' όλα αυτά σου δημιουργεί ευχάριστη αίσθηση.

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

Δυο άρθρα στην Καθημερινή της Κυριακής που με εντυπωσίασαν

Η Καθημερινή συνεχίζει να είναι μια από τις καθαρότερες και πιο έντιμες φωνές στον Ελληνικό τύπο. Συντηρητική ,αλλά με ιδιαίτερο σεβασμό στην αλήθεια. Χθες δημοσίευσε άρθρα δύο πολιτικών πού έχουν υπηρετήσει τον τόπο. Κατά την ταπεινή μου γνώμη και οι δυο είχαν θετική συνεισφορά. Πρόκειται για τον πρώην πρωθυπουργό κ Κ Σημίτη και τον τέως υπουργό κ Στέφανο Μάνο. ΔΕΝ Ανήκουν στο ίδιο χώρο αλλά έχουν παρόμοια αγωνία για τις τύχες του τόπου. Θα μπορούσα να δώσω σύνοψη των απόψεων και στο τέλος να παραθέσω την δική μου άποψη,δεν το κάνω όμως γιατί έτσι δεν θα σεβόμουν την άποψη των αρθρογράφων την οποία ο υπογράφων σέβεται ιδιαίτερα. αντί αυτού προτίμησα να κάνω link στα δύο άρθρα
Το άρθρο του κ Σημίτη
Το άρθρο του κ Μάνου

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Λίγος ακόμη Χατζηδάκις από την "Οδό ονείρων"

Η μαύρη Φορντ με την Μάρω Κοντού

Ηθοποιός κατά Δημήτρη Χόρν

Η εκτέλεση του Ηθοποιού του Μάνου Χατζηδάκη από τον Χορν είχε κάτι το ιδιαίτερο, το μοναδικό. Ακούστε την

Το μήνυμα της ημέρας

Αντιγράφω από το τρωκτικό
Δυο Αναρχικοί παίζουν σκάκι.
Λέει ο ένας:
-ΜΑΤ.
Απαντάει και ο άλλος:
-ΝΤΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ.

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

Παντού σοσιαλισμός


Όπως στην Μάλτα. Που στα γραφεία του Σοσιαλιστικού κόμματος οι τουρίστες είναι καλοδεχούμενοι. Για να δουν τα αξιοθέατα μάλλον

Και στα αυτοκίνητα της. Το Θρυλικό Trabant εξ Ανατολικής Γερμανίας και αυτά το καλοκαίρι του 2005

Πέθανε ο πρώην αντιπρύτανης του ΕΜΠ Λευτέρης Παπαγιαννάκης


Χθες το πρωί πέθανε ο πρώην αντιπρύτανης του ΕΜΠ Λευτέρης Παπαγιαννάκης. Διανοούμενος και αγωνιστής της αριστεράς. Δυο σοβαρές πρωινές εφημερίδες τον νεκρολογούν:
Η Αυγή γράφει:
Ένας σπουδαίος άνθρωπος έφυγε χτες, ένας ανήσυχος επιστήμονας, ένας ενεργός πολίτης, ένας διορατικός διανοούμενος με αριστερή κουλτούρα, ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης. Και σήμερα θα τον αποχαιρετίσουμε στις 12 το μεσημέρι από το Νεκροταφείο Κηφισιάς, οδός Αγ. Τρύφωνα (πίσω από το Ζηρίνειο). Η γυναίκα του Φωτούλα Τόγια, τα παιδιά του (η Κατερίνα και ο Γιώργος) επιθυμούν αντί στεφάνου να υποστηριχθεί ο λογαριασμός της Φοιτητικής Μέριμνας του ΕΜΠ.
Ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης γεννήθηκε στις 21 Μαϊου του 1944 στην Καλαμάτα με καταγωγή από την Κίσαμο Χανίων. Χημικός του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές στη Γαλλία σε θέματα ενεργειακής και βιομηχανικής οικονομίας (1974-1981), εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Grenoble με θέμα την εκβιομηχάνιση της ελληνικής οικονομίας.
Καθηγητής Βιομηχανικής Οικονομίας στο ΕΜΠ και για μια εικοσαετία διευθυντής του Εργαστηρίου Βιομηχανικής και Ενεργειακής Οικονομίας του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ, υπήρξε αντιπρύτανης του Οικονομικού Προγραμματισμού και Ανάπτυξης του ΕΜΠ (1997-2000) και επιστημονικός υπεύθυνος του Γραφείου Διασύνδεσης του ΕΜΠ και του Προγράμματος «Τεχνολογία και Επιχειρηματικότητα» του ΕΜΠ. Στο πλαίσιο της ακαδημαϊκής του συνεισφοράς καθιέρωσε τη συστηματική μελέτη των επαγγελματικών προοπτικών των αποφοίτων του ΕΜΠ και ευρύτερα των αποφοίτων μηχανικών, ενώ πρόσφατα υπήρξε μέλος του προεδρείου της διοργάνωσης του συνεδρίου του ΤΕΕ για την ελληνική βιομηχανία προς την οικονομία της γνώσης.
Με πλούσιο ερευνητικό και μελετητικό έργο σε θέματα σχετικά με τη βιομηχανική και την περιφερειακή ανάπτυξη, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την εξοικονόμηση ενέργειας, τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, τη διασύνδεση της καινοτομίας με την επιχειρηματικότητα κ.ά., ο Λ. Παπαγιαννάκης δημοσίευσε- μόνος ή σε συνεργασία- περί τις 200 εργασίες σε επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων. Από τα βιβλία του τα σημαντικότερα ήταν για τους ελληνικούς σιδηροδρόμους (1880-1910), την ελληνική βιομηχανία στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, το ελληνικό μάνατζμεντ, την ανάπτυξη της Θράκης.
Αρθρογράφος πολλών εφημερίδων (Αυγή, Ελευθεροτυπία, Καθημερινή, κ.ά.) και περιοδικών (Πολίτης, Σύγχρονα Θέματα, Οικονομικός Ταχυδρόμος, κ.ά.), ο Λ. Παπαγιαννάκης συνέβαλε ιδιαίτερα στα θέματα της εξέλιξης και της προοπτικής του ελληνικού πανεπιστημίου - συνιδρυτής της Πρωτοβουλίας πανεπιστημιακών για την αναβάθμιση του δημοσίου Πανεπιστημίου και του Παρατηρητηρίου Έρευνας και Διαλόγου του ελληνικού Πανεπιστημίου, καθώς επίσης ιδρυτικό μέλος του Ομίλου Προβληματισμού «Η Αριστερά Σήμερα» (ΑΡ.ΣΗ) επεξεργάστηκε μιαν εναλλακτική πρόταση για την Οργάνωση και τη Λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης και της Έρευνας στην Ελλάδα που συζητήθηκε ευρύτατα και συνέβαλε ιδιαίτερα στον δημόσιο διάλογο.
Μέλος της Νεολαίας της ΕΔΑ και μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας (1964), το 1969 δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει την υποτροφία που έλαβε από τη γαλλική κυβέρνηση, αφού το δικτατορικό καθεστώς αρνήθηκε να του δώσει διαβατήριο. Μετά τη μεταπολίτευση δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς και διετέλεσε μέλος της Κ.Ε. της ΕΑΡ και του ΣΥΝ.
Στο ίδιο μήκος κύματος γράφει η Καθημερινή:
Τα ξημερώματα της Τρίτης πέθανε ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης, καθηγητής και πρώην αντιπρύτανης του Ε.Μ.Π. Η κηδεία του θα γίνει αύριο στις 12 το μεσημέρι στο νεκροταφείο Κηφισιάς, Αγ.Τρύφωνος. Παράκληση της οικογένειας είναι αντί στεφάνου, να ενισχυθεί ο λογαριασμός Διεύθυνσης Φοιτητικής Μέριμνας του Ε.Μ.Π.
Γεννήθηκε στις 21 Μαϊου του 1944 στην Καλαμάτα με καταγωγή από την Κίσαμο Χανίων. Παντρεμένος με τη φαρμακοποιό Φωτούλα Τόγια και πατέρας δύο παιδιών της Κατερίνας και του Γιώργου.
Ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης σπούδασε Χημικός στο πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία σε θέματα ενεργειακής και βιομηχανικής οικονομίας (1974-1981). Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Grenoble με θέμα την εκβιομηχάνιση της ελληνικής οικονομίας.
Εργάσθηκε, επίσης, ως διευθυντικό στέλεχος στην ελληνική βιομηχανία και σε μελετητικούς φορείς.
Καθηγητής της Βιομηχανικής Οικονομίας στο ΕΜΠ και για μια εικοσαετία Διευθυντής του Εργαστηρίου Βιομηχανικής και Ενεργειακής Οικονομίας του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ, διετέλεσε Αντιπρύτανης του Οικονομικού Προγραμματισμού και Ανάπτυξης του ΕΜΠ κατά την περίοδο 1997-2000, ενώ υπήρξε επίσης, επιστημονικός υπεύθυνος του Γραφείου Διασύνδεσης του ΕΜΠ και του Προγράμματος «Τεχνολογία και Επιχειρηματικότητα» του ΕΜΠ. Στο πλαίσιο της ακαδημαϊκής του συνεισφοράς, καθιέρωσε τη συστηματική μελέτη των επαγγελματικών προοπτικών των αποφοίτων του ΕΜΠ και των αποφοίτων μηχανικών ευρύτερα, ενώ πρόσφατα υπήρξε μέλος του Προεδρείου διοργάνωσης του συνεδρίου του ΤΕΕ για την ελληνική βιομηχανία προς την οικονομία της γνώσης.
Ο Λ.Παπαγιαννάκης είχε αναπτύξει ένα πλούσιο ερευνητικό και μελετητικό έργο σε θέματα σχετικά με τη βιομηχανική και την περιφερειακή ανάπτυξη, την ανάλυση του ενεργειακού συστήματος, την εισαγωγή του φυσικού αερίου, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την εξοικονόμηση ενέργειας, τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, τις ερευνητικές και τεχνολογικές συνεργασίες, την αγορά εργασίας των μηχανικών, τη διασύνδεση της καινοτομίας με την επιχειρηματικότητα κ.α. Δημοσίευσε- μόνος ή σε συνεργασία- περί τις 200 εργασίες σε επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων. Από τα βιβλία του τα σημαντικότερα ήταν για τους ελληνικούς σιδηροδρόμους (1880-1910), την ελληνική βιομηχανία στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, το ελληνικό μάνατζμεντ, την ανάπτυξη της Θράκης.
Πλην της καθαρά επιστημονικής του συνεισφοράς, ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης συμμετείχε δραστήρια στο δημόσιο διάλογο. Στο πλαίσιο αυτό συνεργάσθηκε με πολλές εφημερίδες (Αυγή, Ελευθεροτυπία, Καθημερινή, κ.α.), καθώς και με περιοδικά (Πολίτης, Σύγχρονα Θέματα, Οικονομικός Ταχυδρόμος, κ.α.). Ιδιαίτερη ήταν η συμβολή του στον διάλογο που έχει ανοίξει για την εξέλιξη και την προοπτική του ελληνικού πανεπιστημίου - συνιδρυτής της Πρωτοβουλίας πανεπιστημιακών για την αναβάθμιση του δημοσίου Πανεπιστημίου και του Παρατηρητηρίου Έρευνας και Διαλόγου του ελληνικού Πανεπιστημίου, αλλά επίσης ιδρυτικό μέλος του Ομίλου Προβληματισμού «η Αριστερά Σήμερα» (ΑΡ.ΣΗ), το 2006 προετοίμασε και διατύπωσε μιαν εναλλακτική πρόταση για την Οργάνωση και τη Λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης και της Έρευνας στην Ελλάδα που συζητήθηκε ευρύτατα και συνέβαλε ιδιαίτερα στον δημόσιο διάλογο.
Από μαθητής ασχολήθηκε με το Αριστερό Κίνημα και υπήρξε μέλος της Νεολαίας της ΕΔΑ. Το 1964 εξελέγη μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας. Το 1969, αν και έλαβε υποτροφία από τη Γαλλική Κυβέρνηση με συστατική επιστολή του διακεκριμένου διεθνώς καθηγητή Ζέρβα, το δικτατορικό καθεστώς αρνήθηκε να του δώσει διαβατήριο. Μετά τη μεταπολίτευση δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς και διετέλεσε μέλος της ΚΕ της ΕΑΡ και του ΣΥΝ.
Το 1982 εκδόθηκε από το Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας η πρωτότυπη εργασία του: «Οι Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι (1882-1910). Γεωπολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές διαστάσεις. Επανέκδοση το 1990. Το 1995 μαζί με τον Γιάννη Σκουλά, τον Τίτο Πατρίκιο και τον Χριστόφορο Σακελλαρόπουλο εκδίδει στο Θεμέλιο το βιβλίο (Τραίνα και Ορίζοντες: Φωτογραφικές συλλογές).

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

Μαρκογιαννάκης και Εφραίμ


Αν η φωτογραφία πού δημοσιεύεται στο Press.gr είναι αυθεντική στα παλληκάρια της κυβερνητικής παρατάξεως χρειάζεται ένα χέρι ξύλο. Αν λέω!!!

Ευρώπη οικολογική


Διαβάζω στον σημερινό Ελεύθερο Τύπο

«Σβήνουν» όλες οι συμβατικές λάμπες στην ΕΕ
Οι μέρες μιας κοινής λάμπας φωτισμού φαίνονται πλέον μετρημένες, σε ό, τι αφορά τουλάχιστον στην παραγωγή της. Όπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Ντόιτσε Βέλε («ΝΒ»), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έθεσε χρονοδιάγραμμα, το οποίο προβλέπει πως το καλοκαίρι του 2012 θα κατασκευαστεί ο τελευταίος συμβατικός λαμπτήρας στις χώρες μέλη της ΕΕ. Στόχος της απόφασης είναι η αντικατάσταση των υπαρχόντων λαμπτήρων πυρακτώσεως με αντίστοιχους χαμηλής κατανάλωσης.
Ειδικότερα, το χρονοδιάγραμμα που έθεσε η ΕΕ προβλέπει πως από το 2009 θα απαγορευθεί η χρήση γλόμπων 100W, από το 2010 η χρήση λαμπτήρων πάνω από 40W και από το 2012 όλοι οι υπόλοιποι κοινοί λαμπτήρες πυρακτώσεως. Άλλωστε, σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής, με τη χρήση λαμπτήρων νέας γενιάς εξοικονομούνται 10% με 15% των χρημάτων στην κατανάλωση ρεύματος.
Στο ποσό αυτό, μάλιστα, συμπεριλαμβάνεται και το αισθητά υψηλότερο κόστος αγοράς των λαμπτήρων της νέας γενιάς σε σχέση με τις υπάρχουσες συμβατικές λάμπες. Εξάλλου, είναι χαρακτηριστικό ότι υπολογίστηκε πως, από την αλλαγή των λαμπτήρων σε ολόκληρη την Ευρώπη, είναι δυνατή η εξοικονόμηση ετησίως 5 έως και 10 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Ωστόσο, παρά τα πολλά πλεονεκτήματα των νέων λαμπτήρων χαμηλής κατανάλωσης, οι ειδικοί προειδοποιούν την Πολιτεία και τους καταναλωτές ότι υφίσταται κι ένα σημαντικό μειονέκτημα. Όπως τονίζουν, οι λαμπτήρες νέας γενιάς πρέπει να ανακυκλώνονται σωστά, διαφορετικά αποτελούν κίνδυνο για το περιβάλλον, λόγω του υδράργυρου που περιέχουν.
Είναι χαρακτηριστικό το ότι ακόμα και στη Γερμανία, που διαθέτει πρότυπο σύστημα ανακύκλωσης απορριμμάτων, οι περισσότεροι λαμπτήρες χαμηλής κατανάλωσης καταλήγουν στα κανονικά σκουπίδια, μετά το τέλος της μακράς τους ζωής.
Η εκπρόσωπος της γερμανικής οργάνωσης περιβαλλοντικής αρωγής, Μαρία Έλαντερ, δήλωσε στη δημόσια τηλεόραση: «Δυστυχώς, στη Γερμανία μόνον το 30% των λαμπτήρων χαμηλής κατανάλωσης και φθορισμού, που χρησιμοποιούνται σε επαγγελματικούς χώρους, ανακυκλώνονται όπως πρέπει. Στα νοικοκυριά το ποσοστό είναι ακόμα χαμηλότερο. Κυμαίνεται γύρω στο 10%».
Στη Γερμανία μόνον ένας στους 10 λαμπτήρες νέας γενιάς καταλήγει εκεί που πρέπει, όταν κάποτε χαλάσει. Πρόκειται, όμως, για περίπου 80 εκατομμύρια λαμπτήρες το χρόνο, που είναι σε θέση να προκαλέσουν σημαντική οικολογική ζημιά. Οι ειδικοί πιστεύουν, πάντως, ότι αν διασφαλιστεί - μέσα στα επόμενα χρόνια - η σωστή ανακύκλωση, τότε δε θα υπάρχει πρόβλημα με τη διεύρυνση της χρήσης των λαμπτήρων οικονομίας.
«Το κέρδος από τη χρήση των νέων λαμπτήρων θα είναι τριπλό», είπε χαρακτηριστικά η υπεύθυνη Τύπου της εταιρίας Osram, Ρεγκλίντις Πφάιφερ και πρόσθεσε: «Τα νοικοκυριά καταναλώνουν λιγότερο ρεύμα εξοικονομώντας χρήματα. Οι χώρες βλέπουν το δίκτυό τους να μην επιβαρύνεται όσο παλαιότερα. Με τους λαμπτήρες νέας γενιάς μειώνονται αισθητά και οι δαπάνες των επιχειρήσεών μας».
Μπράβο στην ΕΕ για την ευαισθησία της σε θέματα οικολογίας και Περιβάλλοντος. Αν και το καθ'ύλη αρμόδιο υπουργείο είχε παρόμοια ευαισθησία Θα είχαμε πραγματοποιήσει θαύματα

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Think positive! :: blog: Τι απαντούν οι ηγεσίες στα μαστιγώματα των ξένων media;

Think positive! :: blog: Τι απαντούν οι ηγεσίες στα μαστιγώματα των ξένων media;

Εκκλησιαστική Παρέμβαση στην Κρίση

Διαβάζω στον χθεσινό Ελεύθερο Τύπο για παρέμβαση του Μακαριωτάτου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος στην κρίση
"Τα παιδιά δεν είναι εξαγριωμένα χωρίς λόγο, επισημαίνει σε παρέμβασή του με άρθρο του στην εφημερίδα, ο Κόσμος του Επενδυτή, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, με αφορμή τον άδικο χαμό του Αλέξη και την πρωτοφανή νεανική έκρηξη.
Ο κ. Ιερώνυμος τονίζει μεταξύ άλλων: «Το σύνολο σχεδόν της νέας γενιάς δεν είναι εναντίον των αρχών, των αξιών και των ιδανικών που ενέπνευσαν και έθρεψαν το γένος μας, αλλά εναντίον όλων ημών που τους τα διδάσκουμε και συγχρόνως τα προδίδουμε ανερυθρίαστα και ασύστολα. Τα παιδιά μας δεν αμφισβητούν την αλήθεια, αλλά την προδοσία της».
Ο αρχιεπίσκοπος τοποθετείται για την οικονομική κρίση αναρωτώμενος:«Πώς να ζητήσουμε κατανόηση και θυσίες από τον λαό μας όταν οι εσαεί προτεινόμενες επί δεκαετίες λύσεις επαναλαμβάνουν κυνικά σενάρια μονόπλευρης λιτότητας; Όταν οι περιορισμοί και οι θυσίες επιβάλλονται μονομερώς, εξαιρώντας προκλητικά εκείνους προς τους οποίους θα έπρεπε καταρχήν να απαιτηθεί η συνεισφορά τους στην υπέρβαση της κρίσης»;
Στο αντίποδα ο Σεβασμιώτατος Θεσσαλονίκης δεν τον αποκαλώ Παναγιώτατο όπως αυτάρεσκα αυτοαποκαλείται διότι Εκκλησιολογικά δύναται να χρησιμοποιεί το Παναγιώτατος μόνο εντός της επαρχίας του. Διαβάζω σήμερα στην ίδια εφημερίδα:
"Διαφοροποίηση του μητροπολίτη Άνθιμου από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο για τα αίτια της εξέγερσης των μαθητών.
Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης στο κυριακάτικο κήρυγμά του συμμερίστηκε την εκτίμηση ότι η εξέγερση των μαθητών καθοδηγείται από σάιτ και υποκινείται από ξένους πράκτορες.
Παράλληλα, αναρωτήθηκε γιατί δεν επεμβαίνει η αστυνομία, προέβλεψε μεγάλες περιπέτειες για τη χώρα και κάλεσε τους πολιτικούς να κοινωνήσουν.
Εντελώς διαφορετική ήταν όμως η προσέγγιση του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου που σε άρθρο του στον «Κόσμο του Επενδυτή» ανέφερε ότι «τα παιδιά δεν είναι εξαγριωμένα χωρίς λόγο, δεν αμφισβητούν την αλήθεια και τις αξίες, αλλά την προδοσία τους»
Ποιός έχει από τους έχει δίκιο; Κύριος οίδε.
Πού είσαι καημένε Χρυστόδουλε να δεις πως το κάμανε το δοβλέτι σου

Χιούμορ του Ανδρέα Πετρουλάκη



Από την σημερινή "Καθημερινή"

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Ο μεγάλος θυμός

Γράφει ο Αντώνης Καρακούσης στο σημερινό "ΒΗΜΑ"

"Σε πρόσφατη έρευνα των διαθέσεων της κοινής γνώμης, η οποία διενεργήθηκε πριν από την εκδήλωση της κοινωνικής έκρηξης, ο βαθμός αισιοδοξίας των πολιτών για την πορεία της χώρας είχε καταρρεύσει στο 14% και μόλις το 13% θεωρούσε σωστή την κατεύθυνσή της.
Αντιστοίχως, οι προσδοκίες για την οικονομία είχαν πέσει στο ναδίρ. Το 77% ανέμενε επιδείνωση των συνθηκών και μόλις το 5% προσέβλεπε σε καλύτερες ημέρες.
Ακόμη, ποσοστό 67% της κοινής γνώμης πίστευε ότι από τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης θα ωφεληθούν μόνον οι τραπεζίτες. Κατόπιν αυτών, η ικανοποίηση από την κυβέρνηση περιοριζόταν στο 13% και από την αντιπολίτευση μόλις στο 14%.
Κάπως έτσι το «κανένα κόμμα» κέρδισε τα δύο πιο προβεβλημένα κόμματα εξουσίας σε όλα τα επίμαχα θέματα, της αναγέννησης της οικονομίας, του ελέγχου του πληθωρισμού, της καταπολέμησης της διαφθοράς και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Αντιστοίχως, ο βαθμός εμπιστοσύνης στο Κοινοβούλιο έπιανε μόλις το 4,8 με άριστα το 10 και για τις συνδικαλιστικές ενώσεις έπεφτε ακόμη χαμηλότερα, στο 4,1%.
Τα ευρήματα είναι ενδεικτικά του ελληνικού πολυπαραγοντικού προβλήματος και επιβεβαιωτικά της επιταχυνόμενης απώλειας εμπιστοσύνης απέναντι στους βασικούς θεσμούς της ελληνικής πολιτείας.
Οι παραπάνω περιγραφόμενες τάσεις και διαθέσεις της ελληνικής κοινωνίας, που συνοψίζονται σε αισθήματα απογοήτευσης και απαισιοδοξίας, καταγράφονται σταθερά τα τελευταία δύο χρόνια και λογικώς αποτελούσαν σήματα επερχόμενης θυέλλης.
Συνήθως τέτοιες τάσεις στις διαθέσεις της κοινής γνώμης επενεργούν αθροιστικά, συσσωρεύουν κρίσιμη ύλη και κάποια στιγμή, με την όποια αφορμή, εκρήγνυνται. Από αυτήν ακριβώς τη συσσώρευση πηγάζει η κοινωνική έκρηξη των προηγούμενων ημερών. Σε συνθήκες απογοήτευσης, απαισιοδοξίας, έλλειψης εμπιστοσύνης και απαξίας των κομμάτων, των συνδικάτων και γενικώς των οργανωμένων θεσμών της δημοκρατίας οι κοινωνικές διεργασίες εντείνονται, οι πολίτες κινούνται, αναθεωρούν απόψεις, αντιλήψεις και κάποιες φορές παρεκτρέπονται.
Στις νεανικές ηλικίες μάλιστα, όπου τα παραπάνω συναισθήματα είναι εντονότερα και η απόρριψη κομμάτων και θεσμών ισχυρότερη, οι διεργασίες είναι ταχύτερες και προφανώς οι εκδηλώσεις αντίδρασης βιαιότερες.
Με άλλα λόγια, η κρίση είχε προαναγγελθεί και οι συνθήκες που την έφεραν προ πολλού περιγεγραμμένες. Παρά ταύτα κινδυνεύουν ακόμη και σήμερα οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις να οχυρωθούν στα μισογκρεμισμένα κάστρα τους, να διολισθήσουν σε θεωρίες συνωμοσίας, να αποδώσουν τα φαινόμενα σε λιγοστά, περιθωριοποιημένα άτομα και να πιστέψουν ότι καθάρισαν. Θα διαπράξουν τούτη τη φορά κεφαλαιώδες λάθος. Ο μεγάλος θυμός δεν έρχεται από το πουθενά, έχει ρίζες και αιτίες. Αν δεν εξετασθούν και τώρα οι πηγές του, θα θεριέψει."
Τις απόψεις αυτές θα τις ενστερνιζόταν κάθε εχέφρων άνθρωπος. Το πρόβλημα όμως δεν είναι εκεί δηλαδή στην διαπίστωση του προβλήματος αλλά στην πρόταση λύσεων για να ξεφύγουμε από το τέλμα στο οποίο βρισκόμαστε. Το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας είναι παντελώς ανίκανο για την πρόταση οποιασδήποτε λύσεως διότι αυτή είναι η γενεσιουργός αιτία του κακού. Η πνευματική ηγεσία ακόμη και αν είχε που δεν την έχει είναι ανίσχυρη να επιβάλει οποιαδήποτε λύση,ακόμη και αν την έχει. Κάποιες νέες κινήσεις που προσπαθούν να δημιουργηθούν μάλλον δεν ξέρουν που παν και τι γυρεύουν. Η χώρα ζητά ένα νέο Ελευθέριο Βενιζέλο πού θα της δώσει όραμα και θα την οδηγήσει σε ασφαλή λιμένα. Μήπως τον βλέπετε πουθενά εσείς φίλοι μου

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Πως μας βλέπουν οι ξένοι



Ισπανοί διαδηλωτές έξω από το ελληνικό προξενείο στη Μαδρίτη εκφράζουν- σε δύο γλώσσες- τη διαμαρτυρία τους για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου
Βήμα 11-12-2008

Παρεξήγηση

Μια ανάλυση του Σ Κούλογλου στα γεγονότα των τελευταίων ημερών στο TVXS
Έπρεπε να εμφανιστεί στο προσκήνιο ο κ.Κούγιας για να μάθουμε τελικά την αλήθεια: η χώρα τραντάζεται επί 5 μέρες για μια παρεξήγηση. Ο αστυνομικός δεν ήθελε να δολοφονήσει τον Αλέξη Γρηγορόπουλο,αλλά να ρίξει μια μπαλωτιά στον αέρα προκειμένου να φοβίσει το πλήθος που ετοιμαζόταν να του επιτεθεί. Απλώς η σφαίρα παρεξήγησε τις προθέσεις του και καρφώθηκε στη καρδιά του 16χρονου μαθητή. Και κανείς δεν βρέθηκε να τον ρωτήσει πως απομακρύνθηκε με το πάσο του απ το αγριεμένο πλήθος ή γιατί δεν έτρεξε, όπως θα έπρεπε να κάνει, για να βοηθήσει το παιδί που είχε υποτίθεται τραυματίσει κατά λάθος.
Παρεξήγηση ήταν ότι ο Αλέξης ήταν ένα χαμογελαστό αγόρι, όπως όλα της ηλικίας του. Επρόκειτο στη πραγματικότητα για ένα χουλιγκάνο των Βορείων Προαστίων, με διαγωγή κοσμία. Ο συνήγορος του κατηγορούμενου αστυνομικού, που προφανώς συνέβαλε στη σύνταξη της απολογίας του πελάτη του, παρέσυρε τη δημόσια συζήτηση σε έναν δρόμο που δεν έπρεπε να πάρει: και ο διάολος μεταμορφωμένος να είναι, δε σκοτώνεις ένα δεκαεξάχρονο παιδί.
Το κακό είναι ότι, για τα αίτια της εξέγερσης των νέων, την θεωρία της παρεξήγησης ασπάζονται και τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης. Δεν βλέπεις στις περισσότερες τηλεοπτικές συζητήσεις ή τα ρεπορτάζ παρά εικόνες από καταστροφές και ανιαρές αναλύσεις για τους κουκουλοφόρους. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν ότι οι μαθητές που παρά λίγο να καταλάβουν το αστυνομικό τμήμα της Βούλας δεν το έκαναν επειδή είχαν περάσει τον διοικητή του τμήματος για τον πατέρα τους και ήθελαν να τον εκδικηθούν: το έκαναν επειδή είναι οργισμένοι με τη ζωή τους και τη κοινωνία στην οποία καλούνται να ενταχθούν.
Δεν υπάρχει άλλη χώρα στο κόσμο με ένα τόσο δύσκολο, ανιαρό, αγχωτικό, ψυχοφθόρο εκπαιδευτικό σύστημα όπως το ελληνικό, με αποκορύφωμα τις εισαγωγικές εξετάσεις. Δεν υπάρχει άλλη χώρα που επι 30 χρόνια δεν έχει αλλάξει ένα σύστημα που όλοι θεωρούν αποτυχημένο. Και δεν υπάρχει άλλη χώρα που να ανταμείβει την υπερπροσπάθεια μιας δεκαετίας με τα ψίχουλα των 700 ευρώ. Με την εξαίρεση των χωρών που βρίσκονται σε πόλεμο, δεν υπάρχει άλλη χώρα που να απαγορεύει τόσο πολύ στους έφηβους να χαρούν την ηλικία τους. Στη πιο διαφωτιστική εικόνα αυτών των ημερών, χθες το μεσημέρι στη Πλατεία Συντάγματος, οι διαδηλωτές σταμάτησαν το πετροπόλεμο και έπαιζαν ποδόσφαιρο. Αυτό θα έπρεπε κυρίως να κάνουν τα παιδιά, αλλά δεν τους αφήνουν.
Σε μια εκδήλωση γονέων που είχα πάει για παιδιά της Α' Γυμνασίου, η διευθύντρια του σχολείου πρότεινε το εξής πρόγραμμα για το σπίτι: μετά την επιστροφή γύρω στις 4, φαΐ και ανάπαυση μέχρι τις 5, διάβασμα 5-8 και μετά καμμιά ώρα τηλεόραση! Και όταν ανοίγεις στις 8 την τηλεόραση, δεν ακούς παρά για ατέλειωτα σκάνδαλα και παπάδες η υπουργούς λαμόγια που έγιναν εκατομμυριούχοι σε μια τετραετία. Δεν υπάρχει νεολαία στο κόσμο που να μπορεί να ζήσει χωρίς ελπίδα. Σε τι όμως να ελπίζει ένας νέος φωτογράφος που τραβάει τη φωτογραφία που θα ζήλευαν όλα τα διεθνή πρακτορεία, κι αντί να πάρει το βραβείο Πούλιτζερ τελικά απολύεται; Για την ανεύρεση της χαμένης ελπίδας εξεγέρθηκαν.
Δε μπόρεσαν αυτή τη φορά να τη βρουν για πολλούς λόγους. Γιατί η όλη υπόθεση καπελώθηκε από τις καταστροφές και τις λεηλασίες. Γιατί δε διαμορφώθηκε κανένα σύνθημα ή αίτημα που να οδηγούσε σε συγκεκριμένες κατακτήσεις, οι οποίες θα έδιναν την αίσθηση και τη χαρά της νίκης. Αν όμως οι ιθύνοντες πιστεύουν ότι όλα όσα έγιναν οφείλονται σε μια εν ψυχρώ δολοφονία ή σε μία παρεξήγηση, τότε θα πρέπει να περιμένουμε πολλές παρεξηγήσεις.

Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου

Οι στίχοι της μπαλάντας του κυρ Μέντιου παρά τον χαρακτήρα συνθήματος ήταν πάντοτε λίαν προσφιλείς στον γράφοντα. Έχουν μελοποιηθεί και τραγουδηθεί από αρκετούς καλλιτέχνες.Ήξερα ότι υπήρχαν στο διαδίκτυο απαγγελία τους από τον ίδιο τον δημιουργό και έχω βρει μέχρι στιγμής δύο. Η μια είναι στον ιστότοπο του Σπουδαστηρίου του Νέου Ελληνισμού και η δεύτερη στο youtube που σας παραθέτω



Καλή ακρόαση

Μικρά παιδιά στα οδοφράγματα

Η εφημερίδα Espresso δεν είναι ότι το καλύτερο διαθέτει ο έντυπος Τύπος στην χώρα μας. Το σημερινό της άρθρο όμως που αναφέρεται στην συμμετοχή των πιτσιρικάδων στα επεισόδια αν ανταποκρίνεται στα γεγονότα είναι συγκλονιστικό. Αν επιθυμείτε να το διαβάσετε κάντε κλικ εδώ

H YΒΡΙΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΙΜΩΡΙΑ!

Αντιγραφώ από τον ιστότοπο της κινήσεως πολιτών

H YΒΡΙΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΙΜΩΡΙΑ!
Της Σμαρώς Γεωργιάδου
«Η αστυνομία είναι εδώ για να διαφυλάττει τις περιουσίες και τη ζωή των ανθρώπων».
Σημείο της δήλωσης Παυλόπουλου, αμέσως μετά τη λήξη της συνεδρίασης της κυβερνητικής επιτροπής.
Δήλωση ύβρις σε όλους αυτούς που έχασαν την περιουσία τους επειδή η αστυνομία ήταν ή δεν ήταν εκεί!
Δήλωση ύβρις στον Αλέξανδρο που έχασε τη ζωή του, επειδή η αστυνομία ήταν εκεί!
Δήλωση ύβρις σε όλους τους πολίτες που νοιώθουν ανασφαλείς, γιατί η αστυνομία είναι ή δεν είναι εδώ…Γιατί η κυβέρνηση είναι ή δεν είναι εδώ!
Πάντως, όπως στην αρχαία τραγωδία, έτσι και στη …νέα, η ύβρις απαιτεί τιμωρία!

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Επικήδειος Του Σικελιανού στον Παλαμά

Χρόνια προσπαθούσα να βρώ την απαγγελία των στίχων του Σικελιανού που ήταν αφιερωμένοι στον μεγάλο μας Παλαμά αντί επικηδείου
Να που στάθηκα τυχερός και τους βρήκα στο youtube

Μίκης Θεοδωράκης

Τα συμβαίνοντα εν ΑΘήναις φέρνουν στον νου άλλες εποχές και άλλες μουσικές. Δεν ξέρω αν είναι πιο όμορφες αλλά είναι πιο οικείες σε μένα τουλάχιστον.

Λίγα ακόμη για τα αντιβιοτικά

Το τελευταίο αντιβιοτικό



Το αντιβιοτικό επικίνδυνο ή ασφαλές



Τα αντιοβιτικά σκοτώνουν τα καλά σας μικρόβια

Αν με ηγάπας

Αρκετά έχουμε μελαγχολήσει όλοι μας με την επικρατούσα στην χώρα κατάσταση. Η ποίηση θα μπορούσε να δράσει χαλαρωτικά. Ας διαβάσουμε Κ Καβάφη από τα αποκηρυγμένα του.

Αν με ηγάπας
Aν του βίου μου το σκότος
φαεινή έρωτος ακτίς
διεθέρμαινεν, ο πρώτος
της αλγούσης μου ψυχής
ο παλμός ήθελεν ήτο ραψωδία ευτυχής.
Δεν τολμώ να ψιθυρίσω
ό,τι ήθελον σε ειπεί:
πως χωρίς εσέ να ζήσω
μοι είναι αφόρητος ποινή —
αν μ’ ηγάπας... πλην, φευ, τούτο είν’ ελπίς απατηλή!

Aν μ’ ηγάπας, των δακρύων
ήθελον το τέρμα ιδεί·
και των πόνων των κρυφίων.
Οι δε πλάνοι δισταγμοί
δεν θα ετόλμων πλέον να δείξουν την δολίαν των μορφή.
Εν τω μέσω οραμάτων
θείων ήθελ’ ευρεθείς.
Pόδα θαλερά την βάτον
θα εκόσμων της ζωής —
αν μ’ ηγάπας... πλην, φευ, τούτο είν’ απατηλή ελπίς!

απειρώτας: Στερνή μου γνώση...

απειρώτας: Στερνή μου γνώση...

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

Βολές Στυλιανίδη κατά του Συνήγορου του Πολίτη

Διαβάζω στην Ελεύθερη Τηλεόραση που δημιούργησε ο δημοσιόγραφος κ Κούλογλου τα παρακάτω πολύ ενδιαφέροντα
Πυρά εξαπέλυσε ο υπουργός Παιδείας Ευριπίδης Στυλιανίδης κατά του Συνήγορου του Πολίτη, κ. Γιώργου Καμίνη. Αιτία, το δελτίο Τύπου που έστειλε η ανεξάρτητη αρχή σχετικά με το ζήτημα της απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών.

Στην επιστολή, υποστηρίζεται το δικαίωμα κάθε μαθητή/ μαθήτριας να απαλλάσσεται από το μάθημα των θρησκευτικών εφόσον το επιθυμεί, ανεξάρτητα από το εάν είναι αλλόθρησκος ή όχι.

Δια στόματος Στυλιανίδη, το εν λόγω μάθημα είναι υποχρεωτικό και δικαίωμα εξαίρεσης έχουν μόνο οι αλλόθρησκοι και οι ετερόδοξοι. Επισημαίνει μάλιστα ότι σ’ αυτό το επίπεδο, οι θέσεις του Υπουργείου και της Εκκλησίας ταυτίζονται και ότι οι σχέσεις αυτές «δεν θα πρέπει να διαταράζονται από τέτοιου είδους προπαγανδιστικές προσπάθειες».

Παράλληλα ο υπουργός κατηγόρησε τον Συνήγορο του Πολίτη ότι κάνει πολιτική, υπερβαίνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα όρια των αρμοδιοτήτων του. Επιπλέον εξέφρασε την ενόχλησή του για το γεγονός ότι το δελτίο εστάλη προτού πληροφορηθεί ο ίδιος για την εν λόγω επιστολή.

Όπως επισημαίνει ο Συνήγορος του Πολίτη, οι μαθητές δεν είναι υποχρεωμένοι ν’ αναφέρουν το δόγμα τους ώστε ν' απαλλαγούν από το συγκεκριμένο μάθημα, γιατί κάτι τέτοιο θα παραβίαζε τα προσωπικά τους δεδομένα. Η τελευταία ωστόσο εγκύκλιος του Υπουργείου, παραβιάζει αυτό το δικαίωμα, εφόσον θέτει ως προϋπόθεση για την απαλλαγή τη δήλωση αλλοθρησκίας ή ετεροδοξίας.

Να υπουργός να μάλαμα, δεν είναι η πρώτη φορά που ο συγκεκριμένος υπουργός τα θαλασσώνει και μας γυρνά δεκαετίες πίσω.

Καταρχήν λησμονά ότι ο συνήγορος του πολίτη είναι ανεξάρτητη αρχή και δεν δίδει λόγο σε κάθε υπουργό πού κατά την γνώμη του παραβιάζει δικαιώματα πολιτών , αλλά οφείλει να ζητά από την διοίκηση συμμόρφωση με τις επικρατούσες αρχές δικαίου και εν προκειμένω επειδή αφορά δικαιώματα,η οποία πράξη της διοικήσεως πρέπει να εναρμονείζεται με τα κρατούντα στην Ένωση.

Ο κ υπουργός φαίνεται όπως και άλλοι υπουργοί έχουν προηγούμενα με τις ανεξάρτητες αρχές αλλιώς δεν εξηγείται η ενόχλησή του για το γεγονός ότι το δελτίο τύπου εστάλη προτού πληροφορηθεί ο ίδιος για την εν λόγω επιστολή. Ο κ Καμίνης δεν είναι υπάλληλος του για τον ενημερώνει για τις πράξεις του. Λέει ακόμη ότι κάνει πολιτική, επειδή η κατηγορία είναι βαρυτάτη για ανεξάρτητη αρχή και ο κ Ευριπίδης Στυλιανίδης οφείλει να την αποδείξει διότι την εκτοξεύεσαι ως υπουργός και όχι ως πρόεδρος της ΟΝΕΔ ή ως κομματικό στέλεχος της ΝΔ.

Ο Ευ. Βενιζέλος στους Bloggers

Ερωτήσεις από την blogger Σοφία Αγγελάρα

1. Ποια θεωρείτε πως είναι τα στοιχεία που λείπουν αυτήν τη στιγμή απ’ την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο κόσμος θα επιζητήσει να βρει στο ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο των επόμενων εκλογών;

Η διεθνής οικονομική κρίση είναι κατά βάθος μία κρίση εμπιστοσύνης. Γι΄ αυτό και το οικονομικό πρόβλημα έχει μετατραπεί σε πολιτικό. Οι πάντες προσβλέπουν στο κράτος ή σε διακρατικούς οργανισμούς προκειμένου να δοθεί απάντηση στην αδυναμία των αγορών να αυτορρυθμιστούν.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν μπόρεσε να διαχειριστεί την κρίση και να καλύψει αυτό το έλλειμμα εμπιστοσύνης. Το μεγάλο πρόβλημα που αυτήν τη στιγμή υπάρχει στον τόπο είναι η έλλειψη πολιτικής ηγεσίας καθώς η κυβέρνηση δεν μπορεί να λειτουργήσει ως σημείο αναφοράς για την οικονομία και την κοινωνία. Αυτό θέλει ο κόσμος από το ΠΑΣΟΚ. Θέλει ένα αίσθημα σταθερότητας, ασφάλειας και προοπτικής. Αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε στον κόσμο, όχι τόσο μέσα από συγκεκριμένα μέτρα ή υποσχέσεις, αλλά μέσα από μία νέα σχέση εμπιστοσύνης. Γι΄ αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να αποκατασταθούν οι κανόνες της δημόσιας ηθικής και ό,τι λέμε να το εννοούμε, να το μετράμε και να το εφαρμόζουμε.

1. Τα περισσότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα τον τελευταίο καιρό οφείλονται σε λάθη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Αν το ΠΑΣΟΚ γίνει η επόμενη κυβέρνηση πως θα τα διαχειριστεί με σκοπό να τα επιλύσει;

Είναι προφανές ότι αυτή τη στιγμή διασταυρώνεται στην Ελλάδα η εγχώρια με τη διεθνή κρίση. Η εγχώρια κρίση είναι μία κρίση του μοντέλου ανάπτυξης, είναι μία κρίση ανισοτήτων ανάμεσα στην Αθήνα και την περιφέρεια, ανάμεσα στις εισοδηματικές ομάδες, μία σύγκρουση που την τροφοδότησε η Ν.Δ. με τις ταξικές επιλογές της τα τελευταία πέντε χρόνια. Και σε όλα αυτά προστίθενται τώρα οι εσφαλμένοι χειρισμοί ως προς την διαχείριση της διεθνούς οικονομικής κρίσης με κορυφαίο παράδειγμα τις αδυναμίες και τις παλινδρομήσεις της κυβέρνησης γύρω από το σχέδιο στήριξης των τραπεζών που δεν μετατράπηκε, όπως έπρεπε, σε σχέδιο στήριξης της πραγματικής οικονομίας, δηλαδή στήριξης των νοικοκυριών και των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει συνεπώς να διατυπώσει ένα σχέδιο υπέρβασης της κρίσης που θα είναι ταυτόχρονα και ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης για την χώρα. Αυτά όλα προϋποθέτουν ριζικές αλλαγές στο φορολογικό σύστημα, στον εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό, στη σχέση κράτους και αγοράς. Προϋποθέτουν ριζικές αλλαγές εκεί όπου υπάρχουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου μας που είναι, πρώτον, το διανοητικό κεφάλαιο, δηλαδή κυρίως η παιδεία και η έρευνα. Και, δεύτερον, η γη. Η γη, η ιστορία, ο πολιτισμός και το περιβάλλον στο πλαίσιο μιας αειφόρου ανάπτυξης, μιας πράσινης ανάπτυξης.

1. Ποιο πρόβλημα πιστεύετε πως είναι το σοβαρότερο που καλείται να ξεπεράσει η χώρα σήμερα;

Αν δει κανείς τα πράγματα πρωτοβαθμίως το σοβαρότερο πράγμα είναι το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, δηλαδή το υψηλό δημόσιο χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα στερούν από τη χώρα βαθμούς ευελιξίας, μειώνουν τις πρωτοβουλίες που μπορεί να ληφθούν για την υπέρβαση της κρίσης, αλλά και για την τοποθέτηση της Ελλάδας σε μία όσο γίνεται πιο ανταγωνιστική θέση την επομένη της κρίσης. Ακόμη σοβαρότερο πρόβλημα είναι η σύγκρουση ανάμεσα στα τυπικά και στα άτυπα στοιχεία της ελληνικής οικονομίας: Η σύγκρουση δηλαδή ανάμεσα στη νομιμότητα και την παρανομία. Κατά βάθος όμως το σοβαρότερο πρόβλημα είναι η κρίση της δημόσιας ηθικής. Η κρίση πολιτικής εμπιστοσύνης και αντιπροσώπευσης. Η αίσθηση ασφυξίας, απογοήτευσης και αδιεξόδου. Η βεβαιότητα της πλειονότητας των πολιτών ότι μοίρα του τόπου είναι η υστέρηση. Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με αυτήν την αντίληψη. Πρέπει να αντιστρέψουμε το κλίμα. Να κινητοποιήσουμε όλες τις δυνάμεις του τόπου. Να διαμορφώσουμε τις αναγκαίες εθνικές και κοινωνικές συμφωνίες για την υπέρβαση της κρίσης.

1. Ποια είναι η γνώμη σας για το σημερινό σύστημα παιδείας; Ως υποθετικός μελλοντικός υπουργός παιδείας ποιές θα ήταν οι προτάσεις σας; Είστε υπέρ ή κατά των πανελληνίων εξετάσεων;

Μπορώ να απαντήσω κυρίως ως δάσκαλος και να σας πω ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία να παρέμβουμε στην πιο κρίσιμη βαθμίδα της εκπαίδευσης που είναι το λύκειο. Να διασφαλίσουμε την αυτονομία του λυκείου και ως εκ τούτου να αλλάξουμε ριζικά τον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Έχω διατυπώσει εδώ και πάρα πολύ καιρό την πρόταση - που ελπίζω να γίνει αντικείμενο διαλόγου και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ - για ένα τετραετές γυμνάσιο και στη συνέχεια για ένα διετές κολεγιακού τύπου λύκειο στο οποίο η διδασκαλία θα μπορεί να γίνεται σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια έτσι ώστε κατά τα πρότυπα του διεθνούς απολυτηρίου (international baccalauréat) το κάθε παιδί να μπορεί να βρίσκει τη θέση του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με ένα σύστημα εσωτερικής κινητικότητας μεταξύ των πανεπιστημίων και μεταξύ των σχολών. Έτσι θα μπορεί ο κάθε φοιτητής να διαμορφώνει το προσωπικό του πρόγραμμα και να μπορεί να βρίσκει το αντικείμενο σπουδών, αλλά και το αντικείμενο επαγγελματικής ενασχόλησης που προσιδιάζει στις δεξιότητες του, στις επιθυμίες του, αλλά και στις ανάγκες της αγοράς. Όλα αυτά αφορούν βεβαίως το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, τη δημόσια δωρεάν παιδεία στην οποία πρέπει να επιμείνουμε γιατί αυτό είναι ένα βασικό κεκτημένο της ελληνικής κοινωνίας.

1. Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια και τα πτυχία τους θεωρούνται έγκυρα για την αναζήτηση εργασίας, Η Ελλάδα επρόκειτο να ακολουθήσει την ίδια πορεία. Τι συνέπειες θα έχει αυτό; Πιστεύετε πως το πτυχίο του δημόσιου πανεπιστημίου θα αποδυναμωθεί;

Είχα την ευκαιρία να διατυπώσω την άποψη μου για το θέμα αυτό με αφορμή τις αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων σε κατόχους πανεπιστημίων άλλων κρατών μελών οι οποίοι έχουν φοιτήσει για ορισμένα εξάμηνα στην Ελλάδα στα λεγόμενα κολέγια. Το άρθρο μου αυτό που δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία στις 23.11.2008 είναι αναρτημένο στο διαδίκτυο. Θα μου επιτρέψετε συνεπώς να σας παραπέμψω σε αυτό (http://www.evenizelos.gr/article.asp?art_id=167).

1. Οι φιλόλογοι τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα ανεργίας. Μήπως το πρόβλημα θα λυνόταν με την κατάργηση των εξετάσεων του ΑΣΕΠ και την επαναφορά του συστήματος της επετηρίδας; Ποια είναι η δική σας άποψη;

Ένα βασικό ζήτημα που πρέπει να λυθεί σε σχέση με τους φιλολόγους είναι η διαμόρφωση επιμέρους ειδικοτήτων, έτσι ώστε ο καθένας να μπορεί να αποδίδει διδακτικά στα αντικείμενα που έχει σπουδάσει και στα οποία εξειδικεύεται. Δεν νοείται ένας φιλόλογος ο οποίος διδάσκει τα πάντα: Και ιστορία και αρχαία ελληνικά και νέα ελληνικά και λατινικά και ψυχολογία και στοιχεία φιλοσοφίας. Ως εκ τούτου ένα βασικό ζήτημα από το οποίο θα έπρεπε να ξεκινήσουμε είναι η διαμόρφωση διαφορετικών κλάδων. Νομίζω ότι αυτό θα ήταν προς όφελος και των φοιτητών και των μελλοντικών καθηγητών, αλλά κυρίως προς όφελος της δημόσιας εκπαίδευσης.

Ερωτήσεις από τον blogger Ιωάννη Παπαϊωάννου

1. Τι να περιμένουμε από την εξεταστική; Τι περιμένει το ΠΑΣΟΚ; Υπάρχει εμπλοκή Καραμανλή;

Σε λίγες ημέρες αναμένεται να ολοκληρωθούν οι εργασίες της εξεταστικής επιτροπής. Εκκρεμεί ούτως ή άλλως, γιατί δεν έχει τεθεί σε ψηφοφορία, η αρχική πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής. Νομίζω ότι πρέπει να σεβόμαστε τους θεσμούς. Πρέπει να περιμένουμε τους συναδέλφους μας που μετέχουν στην εξεταστική επιτροπή να διατυπώσουν την πρόταση τους για το πόρισμα και στη συνέχεια να κάνουμε όλες τις κινήσεις που πείθουν τον πολίτη πως μπορούμε να επιβάλλουμε εγγυήσεις διαφάνειας, πως είμαστε ικανοί να καταλογίσουμε ευθύνες εκεί που ανήκουν χωρίς να θέλουμε να εφαρμόσουμε ένα αντεστραμμένο 1989. Το ΠΑΣΟΚ έχει αίσθημα δικαίου και ισχυρή ιστορική μνήμη, αλλά και αίσθημα θεσμικής και κοινωνικής ευθύνης. Ο συνδυασμός αυτών των δύο είμαι βέβαιος ότι θα μας οδηγήσει στο να κάνουμε τεκμηριωμένες, δίκαιες επιλογές οι οποίες θα μας επιτρέψουν να ξεπεράσουμε τις ενστάσεις του κόσμου, που συχνά λέει ότι «όλοι ίδιοι είναι». Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και μπορούμε να το αποδείξουμε.

1. Ποιο είναι κατά την κρίση σας ο στόχος του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές;

Ο στόχος του ΠΑΣΟΚ σε κάθε εκλογική αναμέτρηση είναι η νίκη. Οι ευρωεκλογές είναι μία σημαντική πολιτική αναμέτρηση. Άρα στόχος είναι το ΠΑΣΟΚ να είναι πρώτο κόμμα. Να νικήσει στις ευρωεκλογές.

1. Συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ ή αυτοδυναμία είναι προς το συμφέρον της χώρας;

Έχω κατ΄ επανάληψη απαντήσει στην ερώτηση αυτή. Έχω διατυπώσει την άποψη μου στο τελευταίο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και έγινε δεκτή ομόφωνα από το συνέδριο. Στόχος είναι η νίκη. Στόχος είναι η αυτοδυναμία, όχι όμως μία αυτοδυναμία συνώνυμη με την αυταρέσκεια και τις παλαιοκομματικές πρακτικές, αλλά μία αυτοδυναμία ως εγγύηση σταθερότητας προκειμένου να διαμορφώσουμε στη συνέχεια τις μεγαλύτερες δυνατές συναινέσεις και συνεργασίας, τις ευρύτερες δυνατές συμπαρατάξεις γιατί με μία ισχνή πλειοψηφία 151 ή 160 ψήφων δεν κυβερνιέται ο τόπος. Ο τόπος μπορεί να κυβερνηθεί μέσα από μεγάλες εθνικές κοινωνικές αναπτυξιακές συμφωνίες, μέσα από τη συσπείρωση μεγάλων κοινωνικών δυνάμεων γύρω από στρατηγικούς στόγους που καλείται να διατυπώσει το ΠΑΣΟΚ.

1. Το ΣΚΓ διχάστηκε στις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές του, ενώ αναμένουμε να δούμε την επόμενη μέρα. Τι θα τους λεγάτε να αποφύγουν εάν σας ρωτούσαν;

Νομίζω ότι το δικό μας παράδειγμα, το παράδειγμα του ΠΑΣΟΚ μετά την 11η Νοεμβρίου, είναι πάρα πολύ χρήσιμο για το γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα.

1. Τι γνώμη έχετε για τον Μπαράκ Ομπάμα και τι αναμένεται από την εκλογή του.

Αυτή καθεαυτή η εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα είναι μία ιστορική τομή, ένα συγκλονιστικό γεγονός. Και αυτό ανεξάρτητα από το τι επιλογές θα κάνει σε σχέση με πρόσωπα και πολιτικές. Οι προσδοκίες είναι τεράστιες. Πρέπει να είμαστε βέβαια επιφυλακτικοί γιατί όσο σημαντικός και αν είναι ο ρόλος των προσώπων, υπάρχουν διαρθρωτικά χαρακτηριστικά στην αμερικανική πολιτική, υπάρχουν δομές, οι οποίες είναι πανταχού παρούσες. Η ατμόσφαιρα ωστόσο έχει αλλάξει. Η εικόνα της Αμερικής στα μάτια των πολιτών του κόσμου έχει βελτιωθεί. Το βάρος που κουβαλάει ο Μπαράκ Ομπάμα είναι τεράστιο, ελπίζω και εύχομαι να ανταποκριθεί έστω εν μέρει.

1. Το ΠΑΣΟΚ ανακάμπτει στις Δημοσκοπήσεις. Που οφείλεται αυτό Τι έχει αλλάξει το ΠΑΣΟΚ τους τελευταίους μήνες; Υπάρχει αισιοδοξία;

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση έχει οδηγηθεί σε πολιτικό αδιέξοδο. Ο συνδυασμός αντικοινωνικών και αντιαναπτυξιακών επιλογών και σκανδάλων έχει δημιουργήσει μία κρίση πολιτικής στρατηγικής που την υφίσταται η κυβέρνηση, το κόμμα της Ν.Δ. και ο κ. Καραμανλής προσωπικά. Αυτό αλλάζει συσχετισμούς, φέρνει το ΠΑΣΟΚ μπροστά στις δημοσκοπήσεις, αλλάζει την παράσταση νίκης, δημιουργεί ένα κλίμα αισιοδοξίας στο χώρο της δημοκρατικής παράταξης και ένα αντίστροφο κλίμα , ένα κλίμα ηττοπάθειας στο χώρο της συντηρητικής παράταξης. Αυτό είναι μία πολύ σημαντική βάση προκειμένου το ΠΑΣΟΚ να αναπτύξει τον προγραμματικό του λόγο και να διαμορφώσει τις εγγυήσεις αξιοπιστίας που έχει ανάγκη ο κόσμος που είναι κάτι πέρα από τη νίκη στις εκλογές: είναι η νίκη στον αγώνα για την υπέρβαση των προβλημάτων του τόπου.-

===============================

σχόλιο: Ευχαριστώ πολύ κ. Υπουργέ.

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

H Ευρωπαϊκή ημέρα για τη σωστή χρήση αντιβιοτικών

Το ευρωπαϊκό κέντρο ελέγχου νοσημάτων (ecdc) κυκλοφόρησε ένα video προπαγανδίζοντας την ορθολογική χρήση αντιβιοτικών στην δημιουργία του οποίου συμμετείχε και η χώρα μας αξίζει να δει κάνεις την ευκολία αγοράς αντιβιοτικών χωρίς συνταγές και άλλα οχληρά



Να και κάτι βραχύτερο

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Η κίνηση για την δημιουργία νέου κόμματος και εγώ

Τις τελευταίες μέρες από αρκετούς γνωστούς και φίλους δέχομαι την ερώτηση "τι γίνεται με την δημιουργία του νέου κόμματος;".Έχει βλέπετε προηγηθεί η παρουσίαση του στα media την 5η Νοεμβρίου.Και η απάντηση μου είναι στερεότυπη "δεν γνωρίζω διότι δεν μετέχω στις διεργασίες δημιουργίας του νέου πολιτικού φορέα". Ή για να είμαι ακριβέστερος δεν μετέχω πλέον.
Αλλ' ας δούμε τα πράγματα από την αρχή. Την 24 Ιουλίου 70 προσωπικότητες υπογράφουν μια διακήρυξη που διαπιστώνει τα κακώς κείμενα της χώρας και προτρέπει τους ενεργούς πολίτες σε δράση. Μεταξύ των υπογραφόντων άτομα που ο ιστολόγος τιμά απεριόριστα όπως ο συγγραφέας Ν.Δήμου και οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι κκ Βεργόπουλος, Θ Λαζαρίδης, Χ Τσούκας. Επιστρέφοντας από τις διακοπές τον Αύγουστο και επειδή συμφωνώ σε πλείστα σημεία της διακήρυξης προσυπογράφω ηλεκτρονικά.
Τρεις από τους αρχικά υπογράψαντες (Μελετόπουλος, Ράπτης, Σακιώτης) δρώντες ως οργανωτική επιτροπή κάλεσαν στις 28-9-2008 όσους είχαν υπογράψει για να συζητήσουν την δημιουργία νέου κόμματος. Δεν μπορώ γνωρίζω αν απευθύνθηκαν στους 70 της αρχικής πρωτοβουλίας και ποια ήταν η απάντηση τους. Στην συγκέντρωση του Σεπτεμβρίου ελάχιστοι από τους αρχικά υπογράψαντες ήταν παρόντες.Παραβρεθήκαμε περί τα 40-50 άτομα που διαπιστώσαμε ότι κάτι πρέπει να γίνει για να αλλάξει η ζοφερά κατάσταση η οποία ταλανίζει την χώρα. Κατά τους Οργανωτές,η κατάσταση μπορεί να μεταβληθεί με δική μας παρεμβολή και η παρεμβολή αυτή είναι μονόδρομος: "Νέο κόμμα".
Συμφωνήσαμε σχεδόν όλοι, αλλά δεν συμφωνήσαμε για τον πολιτικό χαρακτήρα του νέου κόμματος, πού για τους οργανωτές θα έπρεπε να αυτοχαρακτηριστεί ως ριζοσπαστικό κέντρο. Υπήρξαν αρκετές διαφορές ως προς τις τάσεις-κατευθύνσεις που θα έχει ο μελλοντικός πολιτικός οργανισμός, πράγμα φυσικό άλλωστε από την διαφορετική προέλευση των μετεχόντων, αλλά όλοι είχαν την άποψη ότι ο προσυνεδριακός διάλογος θα λειάνει τις ακμές-διαφορές. Και επειδή η βούληση των περισσοτέρων ήταν η κίνηση να είναι έτοιμη για τις επερχόμενες ευρωεκλογές να γίνει συνέδριο το ταχύτερο δυνατό αν είναι δυνατόν εντός του Ιανουαρίου του 2009. Έτσι για το προσυνεδριακό διάλογο ετοιμάστηκε ένα Wiki και άρχισε ο διάλογος με την συμμετοχή κάποιων από μας για την προετοιμασία των προγραμματικών θάσεων.
Καταλυτικά για την δική μου παραμονή ήταν τρία επιμέρους κεφάλαια α) Ελληνικές Αξίες β)Σχέσεις Πολιτείας-Εκκλησίας γ)Αδιέξοδες Εναλλακτικές Προσεγγίσεις.Υπήρχαν προτάσεις εκ μέρους αρκετών συμμετεχόντων δεξιότερες αυτού που η κοινωνία μας αποκαλεί συντηρητισμό και το πιο σημαντικό αρκετές είχαν σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αυτά ισχύουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την οποία εγώ ο ευρωλιγούρης όπως θα έλεγε ο μακαρίτης ο Χριστόδουλος έχω σεβασμό. Αρκετά από τα γραφόμενα ήταν επώδυνα και αντιδημοκρατικά πού ανάγκασαν τον ένα εκ των Administrators (Ράπτης) σε κάποιο editing να τα απαλείψει αν δεν κάνω λάθος, ίσως όμως και να παραμένουν κάπου αλλού και εγώ να μην τα έχω δει.
Είχα ενημερώσει με mail μου των ένα της οργανωτικής επιτροπής (Σακιώτης) για το ότι δεν υπάρχει για μένα χώρος στο υπό εκκόλαψη κόμμα. Και απείχα από σχετικές δράσεις από τις αρχές Νοεμβρίου. Χθες δήλωσα ότι δεν θέλω να έχω σχέση με το νέο κόμμα.
Θα περίμενα δε και θα παρακαλούσα να μην χρησιμοποιούν τους δυο καταλόγους των υπογραψάντων την δήλωση της 24 Ιουλίου διότι με τον τρόπο που χρησιμοποιούνται, παρά την ρητή δήλωση τους στο blog της κίνησης τους, όλοι όσοι έχουμε υπογράψει θεωρούμαστε υποστηρικτές τους

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

Το σκάνδαλο του Βατοπεδίου



Κατά Μητρόπουλο από το χθεσινό βήμα