Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2007
Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007
Η επέτειος του ΟΧΙ και οι συνεργάτες του εχθρού
Η χθεσινή επέτειος του ΟΧΙ έφερε στο νου τις χιλιάδες ηρώων που πάλεψαν για την ανεξαρτησία και την τιμή της πατρίδας με τίμημα αρκετές φορές την ίδια την ύπαρξη τους ή την σωματική τους ακεραιότητα. Δεν ήταν όμως και λίγα τα ανθρώπινα κτήνη που συνεργάστηκαν με τον εχθρό και τα οποία λόγω της εμφύλιας διαμάχης την έβγαλαν καθαρή και ίσως πήραν και εύσημα εθνικής δράσης. Περιδιαβαίνοντας στο διαδίκτυο βρέθηκα στο μπλογκ Πόντος και Αριστερά από όπου πήρα και την παραπάνω φωτογραφία. Παρατηρώντας κανείς την φωτογραφία προσεκτικά βλέπει την ικανοποίηση των κουίσλγκς. Δεν μου είναι γνωστά τα πρόσωπα αλλά εκείνο που προκαλεί εντύπωση είναι το πρόσωπο του ιεράρχου του οποίου το πρόσωπο έχει τέτοια αγαλλίαση λες και ατενίζει τον Ιησού . Μήπως μπορεί να μας διαφωτίσει κανείς περί τίνος διάττοντος αστέρος πρόκειται.
Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007
Ώρα για Δ Σολωμό
Πές μου, θυμᾶσαι, ἀγάπη μου, ἐκείνη τὴν παιδούλα,
Ὁποὖχε στὰ ξανθὰ μαλλιὰ νεοθέριστη μυρτούλα;
Ὁποὖχε σὰν παρθενικὸ τραντάφυλλο τὸ στόμα,
Ποὖχε τὰ μάτια γαλανὰ σὰν τ᾿ οὐρανοῦ τὸ χρῶμα;
Ποὺ πρὸς τὸ βράδυ πάντοτε μονάχη ἐπερπατοῦσε,
Κι᾿ εἶχε κοντὰ της ἕν᾿ ἀρνὶ ποὺ τὴν ἀκολουθοῦσε;
Ποὺ καθισμένη ἐβρίσκαμε στὸ ἔρμο περιγιάλι,
Καὶ λυπηρὰ ἐτραγούδαε τῆς ἄνοιξης τὰ κάλλη;
Ἄχ! τὸ τραγούδι ἀκλούθαε, κοιτάζοντας τὸ κύμα
Μὲ τόση λύπη, ποὺ ἔλεγες ὁπὼς ἐκοίταε μνῆμα.
Τὴ μαύρη! τὴν ἀπάντησα τὸ χάραμα στὸ δρόμο,
Ἀλλὰ τὴν κόρη τέσσεροι τὴν εἴχανε στὸν ὦμο·
Χυμένα ἦταν σ᾿ ὅλο της τὸ λείψανο ποὺ εὐώδα
Γιούλια, μοσκοῦλες καὶ γαντσιές, τραντάφυλλα καὶ ρόδα.
Σβημένα ἦταν τὰ μάτια της ποὺ φέγγαν σὰν ἀστέρια,
Καὶ μὲ κορδέλες κόκκινες δεμένα εἶχε τὰ χέρια.
Ἄχ! κατεβάζοντάς τηνε οἱ τέσσεροι ἀπ᾿ τὸ βράχο,
Κανεὶς δὲν τὴν ἀκλούθαε πάρεξ τὸ ἀρνὶ μονάχο,
Καὶ μαραμένα ἤτανε τὰ ἀνθηρὰ στολίδια,
Ποὺ κάθε αὐγὴ τοῦ ἐμάζωνε καὶ τοῦ ἔπλεκεν ἡ ἴδια.
Τ᾿ ἀρνὶ μόνον ἀκλούθαε, μπὲ μπέ, μπὲ μπὲ φωνάζει,
Πάντα μπὲ μπέ, πάντα μπὲ μπέ, καὶ τὴν παιδούλα κράζει.
Μὲ τὸ κουδούνι στὸ λαιμὸ εἰς τοὺς γκρεμοὺς περπάτει·
Ν τ ὶ ν ντὶν κουδούνιζε κοντὰ εἰς τὸ στερνὸ κρεβάτι.
Ἐτούτη εἶναι, κόρη μου, ἡ ὄμορφη παιδούλα,
Ὁποὖχε στὰ ξανθὰ μαλλιὰ νεοθέριστη μυρτούλα.
Τα ελάφια της Πάρνηθας
Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2007
Τα σχόλια δικά σας
Ο Ελαιώνας Κινδυνεύει
Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2007
Το αντάρτικο πόλης στην Θεσσαλονίκη
Blog action day
Στόχος αυτής της ενέργειας είναι να ευαισθητοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι δείχνοντας τους ότι μας νοιάζει . Banners θα βρείτε εδώ
Μια άποψη για την εσωκομματική διαμάχη στο ΠΑΣΟΚ
Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2007
Οι πυρκαγιές του καλοκαιρίου με το μάτι των γελοιογράφων
Οι πυρκαγιές του καλοκαιριού έκαναν τεράστια οικολογική ζημία στη χώρα Οι συνέπειες τους θα κάνουν χρόνια για αποκατασταθούν. Όταν τα πράγματα έρθουν στην προτέρα κατάσταση πολλοί από μας( η γενιά μου) θα έχει αποχωρίσει για τας αιωνίους μονάς. Οι γελοιογράφοι μας είδαν το θέμα με ρεαλισμό και το πενάκι τους ήταν απρόσμενα αιχμηρό. Κάποια από τη δουλειά τους μου είναι ιδιαίτατα προσφιλής και θα προσπαθήσω να δώσω εδώ ψήγματα της. Αφορούν τους Καλλιτέχνες Πετρουλάκη, Μακρή, Στάθη, Δερβενίωτη, Αναστασίου και έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Γαλέρα
Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2007
Ο πιτσιρίκος ξανακτύπησε
Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2007
Ο πιτσιρίκος και η σύλληψη του υιού στελέχους του Σύριζα
Η οικογένεια καθωρίζει το πολιτικό γίγνεσθαι
Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2007
Λίγος Βάρναλης
Σκλάβοι Πολιορκημένοι.
Βάρναλης Kώστας
Πάλι μεθυσμένος είσαι, δυόμιση ώρα της νυχτός.
Kι αν τα γόνατά σου τρέμαν, εκρατιόσουνα στητός
μπρος στο κάθε τραπεζάκι. "Γεια σου, Kωνσταντή βαρβάτε"!
― Kαλησπερούδια αφεντικά, πώς τα καλοπερνάτε;
Ένας σού δινε ποτήρι κι άλλος σού δινεν ελιά.
Έτσι πέρασες γραμμή της γειτονιάς τα καπελιά.
Kι αν σε πείραζε κανένας, - αχ, εκείνος ο Tριβέλας! -
έκανες, πως δεν ένιωθες και πάντα εγλυκογέλας.
Xτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνια μπρος, χρόνια μετά...
H ύπαρξή σου σε σκοτάδια όλο πηχτότερα βουτά.
Tάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος;
Aχ, πού σαι, νιότη, πού δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος!
(από τα Ποιητικά, O Kέδρος 1956)
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕ ΑΡΚΕΤΗ ΔΟΣΗ ΠΟΙΗΣΗΣ
Ευχαριστώ πολύ Θόδωρε
Ας φρόντιζαν
Κατήντησα σχεδόν ανέστιος και πένης.
Aυτή η μοιραία πόλις, η Aντιόχεια
όλα τα χρήματά μου τάφαγε:
αυτή η μοιραία με τον δαπανηρό της βίο.
Aλλά είμαι νέος και με υγείαν αρίστην.
Κάτοχος της ελληνικής θαυμάσιος
(ξέρω και παραξέρω Aριστοτέλη, Πλάτωνα·
τι ρήτορας, τι ποιητάς, τι ό,τι κι αν πεις).
Aπό στρατιωτικά έχω μιαν ιδέα,
κ’ έχω φιλίες με αρχηγούς των μισθοφόρων.
Είμαι μπασμένος κάμποσο και στα διοικητικά.
Στην Aλεξάνδρεια έμεινα έξι μήνες, πέρσι·
κάπως γνωρίζω (κ’ είναι τούτο χρήσιμον) τα εκεί:
του Κακεργέτη βλέψεις, και παληανθρωπιές, και τα λοιπά.
Όθεν φρονώ πως είμαι στα γεμάτα
ενδεδειγμένος για να υπηρετήσω αυτήν την χώρα,
την προσφιλή πατρίδα μου Συρία.
Σ’ ό,τι δουλειά με βάλουν θα πασχίσω
να είμαι στην χώρα ωφέλιμος. Aυτή είν’ η πρόθεσίς μου.
Aν πάλι μ’ εμποδίσουνε με τα συστήματά τους—
τους ξέρουμε τους προκομένους: να τα λέμε τώρα;
αν μ’ εμποδίσουνε, τι φταίω εγώ.
Θ’ απευθυνθώ προς τον Ζαβίνα πρώτα,
κι αν ο μωρός αυτός δεν μ’ εκτιμήσει,
θα πάγω στον αντίπαλό του, τον Γρυπό
Κι αν ο ηλίθιος κι αυτός δεν με προσλάβει,
πηγαίνω παρευθύς στον Υρκανό
Θα με θελήσει πάντως ένας απ’ τους τρεις.
Κ’ είν’ η συνείδησίς μου ήσυχη
για το αψήφιστο της εκλογής.
Βλάπτουν κ’ οι τρεις τους την Συρία το ίδιο.
Aλλά, κατεστραμένος άνθρωπος, τι φταίω εγώ.
Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ.
Aς φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί
να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.
Μετά χαράς θα πήγαινα μ’ αυτόν.
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
e-Epiloges: 31-Δικαιώματα ζωής
H δημιουργία συνδέσμου δεν ήταν καθόλου τυχαία. Ο συνάδελφος Διονύσιος Λαμπαδάριος δημοσίευσε ένα κείμενο πραγματικό μαργαριτάρι με άριστους συνδέσμους. Απολαύστε το.